dag Wochra

Het afscheid van Wochra komt een dagje vroeger dan verwacht. Na een opname op spoed op vrijdag neemt de hoogzwangere onthaalmoeder van Casper verdiend verlof. Vanaf morgen geen Romaisa, Youssef, Ada Lara, Melis, Sofia en Rachel meer op mee te spelen. Hij zal het waarschijnlijk niet goed beseffen, Wochra des te meer. Na een eerste onthaalmoeder met Portugese roots vindt hij ook Wochra met haar Limburgs-Marokkaanse roots fantastisch. Hij overlaadt haar met knuffels en kusjes en kan zo schattig haar naam zeggen. Ook ik zal de gesprekken met haar voor en na elke werkdag missen. Dag Wochra!

Geplaatst in the family | Een reactie plaatsen

shower top 3

A visit to the sauna yesterday made me think about my alltime favourite shower experiences. Here is my top 3

1. outside bucket shower in Ghana (preferably at 9 am after having done some household chores)

2. shower in a backpacker in Woodstock. When showering you get a free view of Cape Town and Robben Island.

3. shower inside a steam room (like the one in Londerzeel sauna)

 

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

hiep hiep hoera!

Casper is jarig. Thuis kreeg hij kussen, een grote kaart, een cadeau en heel veel aandacht. Maar de verrassing was pas groot toen hij bij zijn onthaalmoeder aankwam. Er hingen ballonen aan de muur en deur, er lag lekkers in een grote schaal en zijn onthaalmoeder had een leuke toeter. Op de agenda voor vandaag: een kroon maken en pannenkoeken bakken.
Iedereen gelukkig! Zeker de mama die aan het werk is maar weet dat er voor Casper een verjaardagsfeestje georganiseerd wordt.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

AFS trainerspool on brand

Straks is er weer TP-weekend. Er zullen 20 plussers, 30 plussers en 40 plussers zijn, homo’s en hetero’s, mannen en vrouwen, moeders (voorlopig geen vaders), returnees van 18+ en van het schoolprogramma, mensen uit Vlaams-Brabant, Limburg, Antwerpen, West-en Oost-Vlaanderen. We hebben leerkrachten, pleeggezinbegeleiders, studenten, een onderzoeker, een kabinetsmedewerker, een secretaresse, een script girl, een begeleider bijzondere jeugdzorg, wereldreiziger en een opbouwwerker. Met uitzondering van onze huidskleur zijn we toch behoorlijk ON BRAND. Dit belooft boeiend te worden.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

op de proef

Je zou ons, familie Van Gansen-Plovie, kunnen beschouwen als een ruimdenkende en tolerante familie. Dimi en ik zijn allebei met AFS naar het buitenland geweest: Dimi naar een Amerikaanse christelijke blanke familie met geadopteerde kinderen, ik naar Ghana. We zijn daarna nog eens naar het buitenland: ik voor een stage in Zuid-Afrika waar ik leerde samenwerken met heel verschillende mensen, Dimi naar Guatemala. Vooral door onze AFS-ervaring maar ook via het werk hebben we allebei vrienden die niet in ons land geboren zijn. We hebben bewust voor een buurtschool gekozen waar de sociale en etnische mix maakt dat Zita een buitenbeentje is. Als mama maak ik dikwijls een praatje met de andere mama’s die ik ken van aan de schoolpoort.

Allemaal heel politiek correct dus, echt multiculti. Tot de onthaalmoeder van Casper, met Portugese roots, ziek wordt en hij tijdelijk naar een onthaalmoeder kan met roots in Hasselt en Marokko. Waar hij het enige kindje is met ‘autochtone’ ouders. Dan moeten we bekennen dat wij toch even nadenken. Wij, die ruimdenkende en tolerante mensen met heel wat interculturele bagage. Maar hij is nu toch bij haar. Een jonge dame met veel energie en een groot hart voor kinderen. Die mij een berichtje stuurt om te zeggen dat Casper ondertussen gestopt is met wenen en flink speelt. Soms is het even wennen, met andere ouders die hun schoenen uitdoen als ze binnen gaan en de onthaalmoeder die een hoofddoek aandoet als ze ziet dat Dimi Casper brengt.

Onze overtuigingen werden dus even op de proef gesteld. Maar Casper is er graag, en wij staan er al bijna niet meer bij stil.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

progressie en regressie

Casper leek eerst wat te zijn genezen maar vandaag kwam er toch weer permanent snot uit zijn neus (en de daarbij horende tranen uit zijn ogen).

Zita vindt het skiën leuk maar telt af om terug naar Vilvoorde te gaan. Ze begon op zo’n bewegend tapijt, is overgeschakeld naar een sleeptouw en zit na amper 9 uur skiën al op een blauwe piste met pannenkoekenlift.  Straf, maar na een uur was ze volledig uitgeput met als resultaat: wenen en in slaap vallen op een bankje dicht bij papa.

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

op de latten

We zijn een week in Oostenrijk om te skiën. Op voorhand kregen we veel tegenstrijdige berichten over kleine kinderen en skiën; het lukt pas vanaf 5 jaar, ze gaan al overal mee op zes jaar, Zita wilt nooit buiten spelen als het sneeuwt, Zita zal het wel goed doen wat ze gaat ook al graag naar de turnles. Ik hoopte dat Zita het leuk zou vinden, Dimi verwachtte dat het niets zou worden.

Wel, ondertussen is Zita al drie dagen flink naar de skiles geweest. Ja, ze vindt het leuk. Ja, ze is er redelijk vlug mee weg. En neen, de koude doet haar niets. Het is hier boven min 7 en gisteren sneeuwde het zelfs de hele tijd maar ze klaagt niet. Af en toe heeft ze wel haar tuutje nodig tijdens de les. En ze vindt het vooral leuk als wij aan de zijlijn supporteren. Na twee uur is het goed geweest, denken we dan. Zij zou nog wel verder willen.

Casper vindt het echter veel minder leuk. Het was voor hem dan ook een valse start met een oorontsteking en zware hoest. Als hij naar boven gaat tranen zijn ogen en hij wil vooral veel gepakt worden. Beneden in het hotel is het wel ok voor hem met een giga speelruimte.

So far so good. Hier enkele foto’s van de eerste dagen

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

verleiden

“Mateja, wil je me even helpen om mijn jas open te doen?” zegt Zita, die al zeker een jaar alleen haar jas aan kan doen. Een verleidingstruc, zomaar uit het niets. Waarop Mateja haar natuurlijk helpt met de knopen.
Even later gaat ze ook nog even op de papa van Mateja af. Ze is moe en gaat dicht bij hem zitten en aait terloops zijn hand.
Allemaal imitatie?

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

als een fiere gieter

Casper staat helemaal alleen recht. En hij weet dat hij het kan. Hij staat recht, kijkt als een fiere gieter rond tot iedereen het gezien heeft, moet hard lachen en valt dan bom op zijn poep. Gelukkig heeft hij een dikke katoenen luier die bescherming biedt, wat hij houdt het spelletje van opstaan-lachen-laten vallen heel lang vol. Zijn oogjes fonkelen…leuk om te zien. Heel voorzichtig zet hij zijn ene voetje vooruit. Het zal niet meer lang duren voor hij echt kan stappen.

Geplaatst in the family | 1 reactie

enkele nieuwe uitdrukkingen

Zita komt thuis met enkele nieuwe uitdrukkingen…waarschijnlijk geleerd op school.
ok ok mama (denk er een zucht bij)
Is dat een goed idee? Is dat een leuk idee?
Laat mij gerust! Ik ben bezig!
Stop met die onzin!
allé vooruit!

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen